miercuri, 18 martie 2009

In Lan


Lanul de grau se-ntinde infinit

Iar noi stam ascunsi printre spice.

Nimeni in jur, nimeni in gand

Doar ale iubirii noastre fiice.


E cald, e arsita si transpiram

Pe patura veche roasa de molii.

Rochia-ti rosie dispare-n vazduh

Si goliciunea ta-mi imbata prapastia simtirii.


Ne pictam sincer pe-o panza

Povestita-n secunde adanci de vis.

Desenul abstract se-ntinde-n noapte

Cu stelele deasupra, ajungem in abis.

4 comentarii: